Broodnodig Maastricht: Minder honger en voedselverspilling, méér sociaal contact

Zeven dagen per week gaan vrijwilligers van de stichting Broodnodig uit Maastricht naar de lokale bakkers. Rond kwart over acht ‘s ochtends halen ze al het brood en het gebak op dat de vorige dag niet verkocht is. Alles wordt naar een centrale plek gebracht bij gemeenschapshuis De Rink en daar wordt het gesorteerd: dus alle harde broodjes, zachte broodjes, alle andere broden en het gebak bij elkaar. En dan verdelen de vrijwilligers het weer naar zeventien brooduitgiftepunten in verschillende wijken in Maastricht.

Humphrey Tiber is coördinator bij Broodnodig en vertelt over dit mooie initiatief. Over hoe het voedselverspilling tegengaat, de minder bedeelden in Maastricht voorziet van brood en gebak en hoe het leidt tot sociaal contact.

Voedselverspilling tegengaan

Humphrey vertelt: “De meeste bakkers hebben zelf al een soort systeem dat ze op het eind van de dag het brood tegen een gereduceerd tarief verkopen. Sommige bakkers hebben zelfs contracten met Too Good To Go. Dus op die manier proberen zij zelf ook voedselverspilling tegen te gaan en daar dan ook geld voor te krijgen. Maar wat dan nog overblijft is voor ons en dat zijn best wel goede hoeveelheden”.

Blije mensen

Wat word je het meest blij van met het werken voor dit initiatief? “Ik denk, ja dit klinkt heel ideologisch, maar als je ziet dat de mensen heel blij zijn. Die mensen komen eigenlijk heel schuifelend, heel twijfelend, komen ze bij zo’n brooduitgiftepunt. Dan zie je de mensen eigenlijk een beetje verlegen, misschien ook beetje met schaamte binnenkomen. Maar als ze dan zien dat ze dit brood krijgen, dat ze zelf mogen kiezen, ook nog een keer, welk brood en welk gebak. En dan het ongeloof op het gezicht en dan de blijdschap. Dan is er bij mij óók  blijdschap, hey ja ik krijg dat dan gewoon. Want de meeste mensen die daar komen, die hebben het echt niet breed en die zijn al lang blij dat mensen zonder vragen te stellen, ze gewoon helpen. Want dat is het. Je helpt de mensen. Er is geen registratie, geen controle op jouw inkomen, er is geen controle nergens op.”

Samen creëren van sociale omgeving

“Wij werken natuurlijk alleen maar met vrijwilligers. Sommigen daarvan kwamen in eerste instantie als broodklant bij ons, maar die voelden zich eigenlijk ook geroepen om mee te helpen. En dan laat je die mensen, ja, die laat je het dan proberen. En dan blijken die mensen daar gewoon goed in te zijn, waarschijnlijk omdat ze precies weten hoe die andere mensen zich ook voelen. En dat werkt dan gewoon. Dat is echt heel leuk om te zien. Met ons kernteam zijn we al zeker met achttien vrijwilligers en als je dan alle vrijwilligers bij de brooduitgiftepunten erbij telt, dan kom je makkelijk over de honderd mensen die mee helpen.”

Vrijwilligerswerk? Just do it!

“Kijk, mensen moeten de ruimte en tijd hebben om vrijwilligerswerk te doen. Je kunt dat zo groot of zo klein maken als je zelf wilt. Maar als jij denkt dat er iets te doen is in de stad of wijk waar jij blij van wordt, ga erop af. Just do it! Het is helemaal niet moeilijk. Bijvoorbeeld, er zijn gehandicapte mensen, die kunnen niet met een rollator, weet ik veel, brood halen. Help die mensen, voor jou is dat een kleine moeite. Je bent toch al onderweg. Het zijn zulke kleine dingen die iedereen kan doen. Iedereen. En het gebeurt ook hoor. En het is vaak ook geen onwil van mensen om niet te starten met vrijwilligerswerk, maar af en toe moet je ze gewoon even bij de hand pakken om ermee te starten”.

Luister hier het hele gesprek met Humphrey Tiber op Spotify. 

Klik hier voor meer verhalen over de klimaattransitie op wijkniveau.

Dit interview is onderdeel van het onderzoeksproject ‘Accelerating Just Climate Transitions in Urban Areas‘ van het Klimaatonderzoek Initiatief Nederland.