Testcase CO2-beprijzing leidt tot inzicht en actie

De afgelopen maanden is met een drietal bedrijven uit Noord-Brabant een testcase met CO2-beprijzing uitgevoerd. De deelnemers lieten de CO2-voetafdruk van de organisatie berekenen en kregen inzicht in wat een prijs op CO2 betekent voor de eigen bedrijfsvoering.

Het beprijzen van CO2 is een van de onderdelen van het Parijse klimaatakkoord. De maatregel is noodzakelijk om de temperatuurstijging op aarde onder de twee graden Celsius te houden. Mede daardoor zetten inmiddels al zo’n duizend bedrijven wereldwijd vrijwillig een interne rekenprijs op CO2. Daarmee dwingen ze zichzelf om duurzamer om te gaan met energie. En dat versterkt niet alleen de concurrentiepositie maar versnelt ook energie-innovaties.

Inzicht voetafdruk

Alle drie de deelnemers aan de Noord-Brabantse testcase gaven aan het nuttig te vinden om inzicht te hebben in de eigen CO2-voetafdruk. Daarmee is makkelijker in te zien waar nu de meeste klimaatimpact zit en hoe daarop is te besparen. Ook in het kader van toekomstige CO2-beprijzing vond men het waardevol nu al te weten wat de eventuele afdracht zal zijn, zodat daar bij lange-termijn-investeringen rekening mee kan worden gehouden.

Deelname aan de testcase liet de ondernemingen ook al direct bespaarmaatregelen nemen. Omdat inzicht werd geboden in het energieverbruik en de maatregelen om daarop te besparen (in zowel euro’s als CO2-uitstoot) is het ‘on top of mind’ gekomen bij het management. Zo wordt er LED verlichting geplaatst, groen gas ingekocht en is er een offertetraject gestart voor de plaatsing van zonnepanelen.

Terugverdientijden

De deelnemers aan de testcase geven aan dat het inkorten van terugverdientijden helpt om sneller en meer ingrijpende energiebesparende maatregelen te nemen. Dat kan met een prijs op CO2, maar er kan ook alvast gestart worden met het aanpassen van de energiebelasting. Voor zowel stroom als gas geldt in Nederland dat de energiebelasting fors omlaag gaat naarmate je er meer van verbruikt. Daardoor wordt de terugverdientijd van energiebesparende maatregelen voor grote energieverbruikers een stuk langer. In sommige gevallen is die er zelfs gewoon helemaal niet, tenzij met subsidies de terugverdientijd weer wordt ingekort.

Twee voorbeelden: het plaatsen van zonnepanelen is voor bedrijven die meer dan 50.000 kiloWattuur stroom gebruik niet terug te verdienen zonder subsidie. En het isoleren van een dak is bij grootverbruikers van gas (voor warmte) pas tot 10 jaar extra terug te verdienen dan bij een kleinverbruiker (18,7 jaar ipv 8,5 jaar).

Met een prijs op CO2 van €100,- per ton zijn zonnepanelen zonder subsidie ook rendabel bij Nederlandse grootverbruikers. En de terugverdientijd op dakisolatie vermindert met een prijs op CO2 van €100,- per ton bij een grootverbruiker (10 miljoen > m3 gas) van 18,7 naar 9,9 jaar.

Concurrentiepositie

Het creëren van een gelijk internationaal speelveld is van belang voor de concurrentiepositie van Nederlandse bedrijven. Een wereldwijde prijs op CO2 is daarom gewenst. Nederland zou met enkele Europese koplopers het initiatief hiervoor kunnen nemen. Het stellen van een minimumprijs op CO2-uitstoot is mogelijk, zoals de in het Regeerakkoord opgenomen €18,- per ton CO2 in 2021 voor energiecentrales. En hogere energiebelastingen zijn op nationaal niveau nu al uit te voeren en te compenseren met lagere arbeidslasten.

Desalniettemin leidde bij deze testcase het inzicht in de CO2-voetafdruk en het prioriteit geven aan energiebesparing nu al tot het nemen van eenvoudige reductiemaatregelen.

Klik hier voor de resultaten van de testcase met CO2-beprijzing >

Aanvulling juli 2018: Een jaar na de uitvoering van deze testcase verzamelden we alle genomen CO2-reducerende maatregelen genomen in het afgelopen jaar.

Beeld: Shutterstock.com