De fossiele olifant in de Amsterdamse kamer

Amsterdam, here I come!

Al jaren geleden wist ik het. Op een dag wil ik naar Amsterdam verhuizen. Die prachtige stad met alle internationale invloeden en de mooie grachtengordel. Trekpleister voor toeristen, maar ook nog genoeg Nederlandse kaaskoppen te vinden. Het duurde even, het was goed zoeken, maar vorig jaar april heb ik dan toch een mooi plekje gevonden en sindsdien is Amsterdam mijn thuisbasis!

Duurzaam Amsterdam

De stad ademt energie, creativiteit, historie en je blijft steeds opnieuw prachtige gebouwen en steegjes ontdekken. Met de enorme aantallen fietsers, de groene grachten en de ambitieuze duurzaamheidsagenda van de Gemeente raak je al snel onder de indruk. De gemeente lijkt goed op weg om werk te maken van duurzaamheid; 20% energie besparing in 2020, in 2040 moet er zonne-energie opgewekt worden goed om 450.000 huishoudens van stroom te voorzien en we krijgen 18 MW extra windenergie in 2020.

De olifant in de kamer

Is er alleen niet één ‘klein’ detail dat de gemeente niet meegenomen heeft in haar plannen? De duurzaamheidsagenda vertelt ons waar we naar toe moeten; meer wind, meer zon, meer besparen, meer biomassa, meer stadswarmte etc. Maar wat is de olifant in de kamer van deze plannen? Moeten we niet ook ergens vanaf?

De blinde vlek van Duurzaam Amsterdam is te vinden in het Westen: Het fossiele havengebied. Daar draait niet alleen een kolencentrale op volle toeren, ook worden daar iedere dag miljoenen tonnen kolen en olie doorgevoerd. Verdient Amsterdam hier grof geld aan? Is het daardoor een taboe? Of zijn ze het simpelweg vergeten?

Lesje CO₂ budget

Waarschijnlijk kan de Wethouder Duurzaamheid nog wel een lesje CarbonBubble, CO₂ budget en divesteren gebruiken. Steeds meer studies tonen aan dat we snel en drastisch onze consumptie van fossiele brandstoffen moeten verminderen. Om ons klimaat enigszins leefbaar te houden (lees: maximaal 2°C mondiale temperatuurstijging), moet 80% van alle bewezen olie, kolen en gas reserves onder de grond moet blijven. Deze berekening heeft grote gevolgen, ook voor Amsterdam. Dit betekent dat we onze energievoorziening in een korte tijd helemaal moeten omgooien. Dat we het geld dat we investeren en verdienen aan de handel in fossiele brandstoffen ergens anders vandaan moeten gaan halen. Dat heeft wel een iets ander beleid nodig dan het plaatsen van een paar extra windmolens. Het fileprobleem los je ook niet op door het plaatsen van wat extra fietsenstallingen.

Amsterdam Fossielvrij

Is mijn nieuwe ‘home-town’ wel op de toekomst voorbereid? Op dit moment maak ik me daar zorgen om. Zeker als ik lees dat de Gemeenteraad recentelijk nog heeft besloten om ruim 100 miljoen te investeren in de vernieuwing van de haven, voornamelijk bedoeld voor grotere en meer schepen met fossiele brandstoffen.

Daarom is het tijd om de Gemeente wakker te schudden! Samen met de rest van de wereld komen we op 14 februari in actie op Global Divestment Day. Met onze fietsen, toeters en bellen luiden we de noodklok en maken we Amsterdam bewust dat hun fossiele achtertuin nodig aan een opknapbeurt toe is. Doe je mee?

Kom met je fiets, toeters en bellen op 14 februari naar de Stopera op het Waterlooplein om 14.00u. Samen maken we Amsterdam Fossielvrij!