MVO. What’s in a name?

Het is de laatste jaren gebruikelijk en bijna populair om als organisatie te communiceren over je genomen maatschappelijke verantwoordelijkheden. Wat is gedaan aan vrijwilligerswerk, het tegengaan van kinderarbeid of het reduceren van de uitstoot van broeikasgassen wordt allemaal gezien als het nemen van maatschappelijke verantwoordelijkheid. Maar wat is dat nu eigenlijk, dat “maatschappelijk verantwoord ondernemen”? Wat betekent dit nou precies?

Zowel in de praktijk als in de wetenschap worden diverse benamingen gebruikt die reiken aan de betekenis van Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen of kortweg: MVO. Zo bestaan de termen ‘maatschappelijk betrokken ondernemen’, ‘duurzaam ondernemen’ en een ‘duurzame bedrijfsvoering’. Uit het Engels komen de benamingen ‘corporate social responsibility’, ‘corporate citizenship’ en ‘sustainability’. Voorgaande omschrijvingen zijn niet altijd even duidelijk gedefinieerd. Soms ligt de nadruk wat meer op het ecologische aspect van MVO zoals bij de term ‘duurzaam ondernemen’, en soms wat meer op het sociale aspect zoals bij ‘maatschappelijk betrokken ondernemen’. Ook kan de nadruk meer liggen op wat een organisatie al daadwerkelijk heeft ondernomen (corporate citizenship) in plaats van waar een organisatie vindt dat het ‘beleidsmatig’ voor staat (corporate social responsibilty).

Feit is in ieder geval dat sinds het boek ‘Social responsibilities of the Businessman’ van Howard Bowen in 1953 werd gepubliceerd, de eerste definities van MVO de wereld in werden gebracht. Bowen definieerde de sociale verantwoordelijkheden van ondernemers destijds als volgt: “It refers to the obligations of businessmen to pursue those policies, to make those decisions or to follow those line of actions which are desirable in terms of the objectives and values of our society”.

In de jaren ’80 krijgt MVO vervolgens een nieuwe impuls wanneer de Verenigde Naties de ‘World Commission on Environment and Development’ instelt. Deze commissie geeft het rapport ‘Our Common Future’ uit. Hierin wordt beschreven met behulp van welke maatregelen maatschappelijk verantwoord kan worden ondernomen om daarmee de ontwikkelingsmogelijkheden voor toekomstige generaties niet aan te tasten. Economische groei zou volgens de commissie moeten samengaan met onder andere aandacht voor de werkgelegenheid, een duurzame groei van de bevolking, en het bewaken van de natuurlijke hulpbronnen. Van hieruit zijn weer de praktische begrippen ‘People’, ‘Planet’ en ‘Profit’ (Triple P) voort gekomen. Veel organisaties maken inmiddels gebruik van deze ‘Triple P’ benadering om eigen MVO-beleid en activiteiten te beschrijven.

Maatschappelijk verantwoord ondernemen. What’s in a name? Beschrijvingen van MVO zijn divers en genomen maatschappelijke activiteiten zullen door iedere stakeholdergroep ook weer apart beoordeeld worden. Aandeelhouders kijken anders naar een organisatie dan dat werknemers of een milieubeweging dat doen. Belangrijk voor een meer duurzame wereld is het in ieder geval dat steeds meer organisaties zich bewust worden van hun maatschappelijke en ecologische positie en dat stil wordt gestaan bij de gevolgen van hun bedrijfsvoering voor toekomstige generaties. Maar nog belangrijker is het dat organisaties, bijvoorbeeld door duurzaam in te kopen, klimaatbewust te ondernemen of vrijwilligerswerk uit te voeren, in steeds grotere getale daadwerkelijk actief bijdragen aan die duurzame wereld.

Door partner te worden van Klimaatplein kun je al een stukje bijdragen aan het eigen MVO-beleid. Of door te onderzoeken hoe je effectief over MVO kunt communiceren.