Studenten en duurzaam ondernemen? Ervaar het zelf!

Duurzaamheid is voor mijn medestudenten vaak een woord dat associaties oproept met geitenwollensokkendragers en boomknuffelaars. Ik kan me herinneren dat in een college Marketing Communicatie van mijn studie communicatiewetenschap werd gevraagd een marketingcampagne te maken om een zelfbedacht green product te promoten. De hele zaal begon al te zuchten en te steunen: “Wéér iets over het klimaat en duurzaamheid, wat een onzin”.

Duurzaamheid is dus niet bepaald een populair onderwerp. Tijdens mijn eerste jaar academische vaardigheden mocht het eerste literatuurverslag zelfs niet over duurzaamheid gaan. Het onderwerp was te ‘uitgemolken’. Nu ik voor mijn stage bij Asito bijna dagelijks in contact kom met duurzaamheid, vind ik deze visie van mijn medestudenten op duurzaamheid ongelooflijk kort door de bocht.
Daarom ben ik mij gaan afvragen: hoe komt het toch dat het onderwerp duurzaamheid studenten niet aanspreekt? En: hoe zit dat bij mij persoonlijk?

Duurzaamheid ervaren om duurzaam te worden

Duurzaamheid is mij niet met de paplepel ingegeven. Sterker nog: ik had er nooit zoveel mee. Daar kwam echter verandering in toen ik via Twitter aan Sander Haas, manager Duurzaamheid en PR & Communicatie bij Asito, de brutale vraag stelde of ik een dagje met hem mee mocht lopen om te zien wat zijn dagelijkse werkzaamheden zijn. Hieruit volgde een stage bij Asito waar ik in september mee ben begonnen. Tijdens die stage ben ik veel meer in contact gekomen met duurzaamheid en dat heeft gewerkt. Ik douche minder lang, ik gooi minder eten weg (heb nu wel een overvolle diepvries…), de lampen gaan sneller uit en de verwarming gaat minder vaak aan. Duurzaamheid werkt aanstekelijk, ben ik nu achter!

Aanstekelijk, of toch niet?

Maar als ik dan mijn huisgenoten, of andere studenten vraag of zij duurzaamheid belangrijk vinden, dan krijg ik toch vaak het antwoord: “Ja, ik wil wel, maar het kost zoveel geld”. Hoe kan het dat zij nog niet inzien dat duurzaam leven juist geld bespaart? En dat het helemaal niet goed is om 20 minuten (!) onder de douche te staan?

Hoe kunnen we hen zo bewegen dat zij ook aangestoken worden? Wat kan de universiteit hierin betekenen, als opdrachten over duurzaamheid alleen maar weerstand oproepen? Of is er meer een rol weggelegd voor bedrijven? Ik werd immers enthousiast over duurzaamheid door mijn stage.

Duurzame oproep aan het bedrijfsleven

Ik denk dat we het studenten zo makkelijk, leuk en goedkoop mogelijk moeten gaan maken. En in mijn persoonlijke geval bleek duurzaamheid ervaren een groot goed te zijn. Dus wat nou wanneer je als bedrijf een student eens uitnodigt ook een dagje mee te lopen, om alle voordelen van duurzaam ondernemen zelf te ervaren?

Ik open hier graag de dialoog met het bedrijfsleven: wat zijn jullie ideeën om studenten enthousiast voor duurzaam ondernemen te krijgen?