Duurzaam ondernemen? Veel woorden, (te) weinig daden

Energiebesparing, duurzaamheid, CO2 uitstoot en zero-impact beleid. Begrippen en trends die niet meer weg te denken zijn in het bedrijfsleven anno 2015, zou je denken. Bewustwording mag dan aan terrein winnen, woorden en daden zijn echter nog fors uit balans. Zoals Kumi Naaido, international executive director van Greenpeace, stelde op een bijeenkomst bij het Nederlandse DSM:

“The sad reality though is that while most of political and business leaders accept that we have to change and recognize and accept the signs, there is a disconnect between what they say and what they do”.

Duurzaam

Over de term duurzaam bestaat inmiddels een vorm van consensus maar tegelijkertijd is het een containerbegrip. Het wordt over het algemeen in de mond genomen als het gaat over (energie)besparing of wanneer het betreffende subject minder schadelijk is voor de natuur. Van Dale omschrijft duurzaam als: ’lang durend, weinig aan slijtage of bederf onderhevig, het milieu weinig belastend’. Het blijft echter een grijs gebied, de grenzen van duurzaamheid zijn niet hard, eerder dynamisch. Door technologische ontwikkelingen wordt de grens van wat duurzaam is verlegd.

De disconnectie

Het gaat over het voortbestaan van toekomstige generaties in harmonie met planeet Aarde. De bewustwording neemt toe en besluitvormers zien in dat een verandering noodzakelijk is. Er worden ambities uitgesproken en doelen gesteld. Concrete actieplannen zijn meestal van latere zorg. Er zijn al zoveel ‘quick wins’ voor handen. Maar juist daar laten de leiders het afweten. Zij hebben het vizier op de toekomst. Onwetend of onwillens wordt schaars gebruik gemaakt van ‘quick wins’ die direct impact kunnen hebben.

De praktijk

Terugkomend op de quote van meneer Naidoo, zeggen leiders dat zij wel willen verduurzamen, maar ze handelen er nog niet naar. Rob van der Rijt (klimaatplein) heeft hier een artikel over geschreven en bespreekt een aantal mogelijke oorzaken. Onvoldoende kennis, lage prioriteit, financiële risico’s en beperkte financiële middelen worden als oorzaak genoemd. Echter, een antwoord op deze beperkingen is nog geen garantie voor succes, weet ik uit mijn ervaring bij Lumeco. Mijns inziens komt dat door gebrek aan progressiviteit, ‘angst’ voor verandering. En dat maakt het paradoxaal. Men is zich bewust en vastbesloten te veranderen maar tegelijkertijd staan zij niet open voor verandering.

Geen woorden maar daden

We zijn allen onderdeel van het probleem, laten we dan ook allen bijdragen aan de oplossing. Lange termijn visie? Prima, maar ook een lange termijn visie vraagt om concrete acties. Maak gebruik van ‘quick wins’ en verduurzaam bijvoorbeeld uw verlichting. Het is zelfs mogelijk om zonder investering, 65% energiebesparing en een verbeterde lichtkwaliteit te realiseren. Er zijn zoveel mogelijkheden. Het is tijd voor actie. Daarom zeg ik, als Rotterdammer, geen woorden maar daden!